Historia

W początkach XVI wieku Woszczyce stanowiły własność Franciszka Woszczyckiego. Był on synem bogatego właściciela ziemskiego- Jana Woszczyckiego oraz zięciem kuźnika Wojciecha Nyki, właściciela Starej Kuźnicy nad rzeką Kłodnicą. Wraz z narodzinami syna Macieja, Jan Woszczycki podjął decyzję o wybudowaniu nowego folwarku opodal kościoła. W ten sposób niecałe 100 metrów od zabudowań kościelnych powstał drewniany budynek, będący dziś siedzibą hotelu. Jak podają źródła Jan Woszczycki po śmierci pierwszej żony ożenił się z Elską z którą miał dwóch synów: Mikołaja i Fryderyka oraz kilka córek.
Od pana ziemi pszczyńskiej, Jana Turze na Pszczynie uzyskał dnia 11 kwietnia 1533 roku prawa zwierzchnie do wsi Woszczyce. Od tej chwili prawa należały do panów na Pszczynie.

Szczególnym prawem był przywilej do polowań w lasach woszczyckich, słynących z ogromnych zasobów zwierzyny, "na wielki zwierz ".
Po śmierci Jana Woszczyckiego w 1559 roku jego następcą został syn Maciej, który zatrzymał główną część wsi i nowowybudowany przez ojca drewniany dwór. W 1566 roku wszyscy trzej bracia woszczyccy: Maciej na Woszczycach i Wideku, Mikołaj i Fryderyk złożyli hołd panu Promnicowi na Pszczynie.
Pod koniec XVI wieku powyżsi bracia oddają majątek swoim synom. Byli to: Jan Woszczycki z Woszczyc i Królówki, Piotr Woszczycki z Woszczyc i na Wideku oraz Fryderyk Woszczycki na trzecim dziale Woszczyc.
Piotr Woszczycki jako prawowity spadkobierca był awanturnikiem, w 1606 roku zranił ciężko swego brata w karczmie, a około 1620 roku został zabity w bójce z Jerzym Kanią. Gdy wybuchła wojna 30 letnia (1618-48) braci woszczyckich spotkał przykry los. Woszczyce zostały całkowicie zniszczone, a bracia woszczyccy zostali osadzeni w więzieniu w Żywcu. Po uwolnieniu bracia sprzedali wszystko, co mogli i wyjechali na Morawy.
Następcą majątku woszczyckiego był Krzysztof Wielopolski, który ożenił się z siostrą braci Woszczyckich- Marianną i dlatego pretendował do Woszczyc. Krzysztofa Wielopolskiego spotykamy jeszcze w 1661 roku jako pana na Woszczycach.

W 1676 roku Woszczyce przeszły na własność rodziny von Franken. Nowy właściciel Jan Jerzy von Franken był kanclerzem państwa bytomskiego i w ziemi pszczyńskiej posiadał jeszcze Bzie. Do roku 1732 Woszczyce należały do syna powyższego Franciszka Leopolda von Franken.
Po jego śmierci dziedziczką Woszczyc była jego żona Anna Ludmiła Rostkówna. W latach 1766 - 1782 występuje jako właściciel Woszczyc Gustaw von Cybulka - członek starego rodu szlacheckiego. Od 1782 roku Woszczyce były własnością barona Ludwika von Ruesch, od którego nabył Woszczyce niejaki von Sack. Następnie Woszczyce nabył szlachcic pułkownik Andrzej Witowski, a po nim majątek Woszczyc wraz z Królówką przejął w 1836 roku wzbogacony przemysłowiec Franc von Winkler. Około roku 1864 na polowanie jeleni - grubej zwierzyny zaproszony zostaje do dworu woszczyckiego sam książę pszczyński- Jan Henryk XI Hochberg. Przebywa tu 3 dni, racząc się wyśmienitym jadłem i odpoczywając w dworskim obejściu.
Po śmierci Winklera majątek dziedziczy córka, zamężna z von Thiele Winkler. W 1944 roku na terenie dworu wybudowano wielkich rozmiarów barak, w którym zamieszkało około 400 osób z Mołdawii. W posiadaniu rodziny Winklerów majątek woszczycki dotrwał aż do czasów ostatniej wojny 1945 roku.
Po zakończeniu drugiej wojny światowej dwór woszczycki został upaństwowiony. Pieczę nad zabudowaniami dworskimi przejęły Lasy Państwowe, lokując tu swoich pracowników. Mieszkali tam m.in. Państwo Jaworscy. W latach 1950-56 wszystkie stodoły dworskie uległy spaleniu. Dwór powoli niszczał, aż runął. Ruiny pięknego niegdyś dworu kupiła rodzina Szczepańskich, która całkowicie odrestaurowała ten cenny zabytek, będący dziś najpiękniejszym obiektem Woszczyc.

Opracował Ks. Jerzy Kempa